Miło się czyta takie pochlebne informacje.
Moje suczydło przeszło ze mna sporo. A może ja z nią?
tak czy inaczej wiele musiałysmy się nauczyć. Dziś zupełnie inaczej odchodze do psów, niż jeszcze 4 lata temu.
Dzięki Niej kilka innych osiedlowych psiaków jeszt szcześliwszych, bo umiałam pomóc ich włascicielom.
Marzy mi się szczeniak, którego mogłaby wychować - chciałabym, by nauczył się od Niej ile da radę... Ale kurczę, za małe mieszkanie. I plany rzeprowadzkowe... I tylko wciąz pytanie "kiedy?"
Ale może jeszcze się na uda.
Gdzieś w mojej przyszłości na 90% jest hovek. (90% bo ostatnio o mało co nie złamałam się na adopcję nieokreślonego mixa, która z Hovkiem tylko umaszczenie - czarne -podpalane ma wspólne... A do tego rozmiar nie taki i uszy stojące...) ALe i tak śliczna. Prawda, Karina?
Natomiast deszcz, śnieg, woda na górze i na dole - jak najbardziej może być! 
Deszcz jej absolutnie nie przeszkadza, nawet potrafi wyjść na dwór i ułożyć się na środku trawnika, moknąc z przyjemnością! 
Moja podhalanka miała 8 lat, gdy wszedł w jej spokojne życie ten świr o imieniu Tonia. Już nic nie było takie samo, jak wcześniej. A na początku było nawet strasznie, bo moja staruszka nie znosiła Toni. 